Obliczyć średnią ruch zakres w excel

Średnia ruchoma Ten przykład ilustruje obliczanie średniej ruchomej serii czasowej w programie Excel. Średnia ruchoma służy do wyrównywania nieprawidłowości (szczytów i dolin) w celu łatwego rozpoznania trendów. 1. Po pierwsze, spójrz na naszą serię czasową. 2. Na karcie Dane kliknij pozycję Analiza danych. Uwaga: nie można znaleźć przycisku analizy danych Kliknij tutaj, aby załadować dodatek Analysis ToolPak. 3. Wybierz opcję Moving Average i kliknij przycisk OK. 4. Kliknąć w polu Zakres wejściowy i wybrać zakres B2: M2. 5. Kliknij w polu Interwał i wpisz 6. 6. Kliknij w polu Zakres wyjściowy i wybierz komórkę B3. 8. Wykres wykresu tych wartości. Objaśnienie: ponieważ ustawiamy przedział na 6, średnia ruchoma jest średnią z poprzednich 5 punktów danych i bieżącego punktu danych. W rezultacie szczyty i doliny są wygładzone. Wykres pokazuje tendencję wzrostową. Excel nie może obliczyć średniej ruchomej dla pierwszych 5 punktów danych, ponieważ nie ma wystarczająco dużo poprzednich punktów danych. 9. Powtórz kroki od 2 do 8 dla przedziału 2 i przedziału 4. Podsumowanie: Im większy odstęp, tym więcej szczytów i dolin są wygładzone. Im mniejsze odstępy, tym dokładniejsze są średnie ruchome do rzeczywistych punktów danych. Jak obliczyć średnie ruchome w Excelu Analiza danych Excela dla manekinów, wydanie drugie. Polecenie analizy danych dostarcza narzędzie do obliczania średnich ruchomej i wykładniczej w programie Excel. Załóżmy, że ze względu na ilustrację, że zbierasz dzienne informacje o temperaturze. Chcesz obliczyć średnią ruchu trzydniowego 8212 średnią z ostatnich trzech dni 8212 w ramach kilku prostych prognoz pogody. Aby obliczyć średnie ruchome dla tego zestawu danych, wykonaj następujące kroki. Aby obliczyć średnią ruchome, kliknij najpierw przycisk polecenia Data Analysis (Dane) tab8217s. Gdy program Excel wyświetli okno dialogowe analizy danych, wybierz z listy pozycję Średnia ruchomości, a następnie kliknij przycisk OK. Excel wyświetli okno dialogowe Ruchome Średnia. Zidentyfikuj dane, których chcesz użyć do obliczenia średniej ruchomej. Kliknij pole wyboru Zakres wejściowy w oknie dialogowym Średnia ruchoma. Następnie zidentyfikuj zakres wejściowy, wpisując adres zakresu arkusza roboczego lub użyj myszy, aby wybrać zakres arkusza roboczego. Odnośnik zakresu powinien używać adresów bezwzględnych komórek. Adres bezwzględnej komórki poprzedza numer kolumny i wiersza ze znakami, tak jak w A1: A10. Jeśli pierwsza komórka w Twoim zakresie wejściowym zawiera etykietę tekstową do identyfikowania lub opisywania danych, zaznacz pole wyboru Etykiety w pierwszym rzędzie. W polu tekstowym Interval (Powiadom) wpisz Excel, ile wartości należy uwzględnić w obliczeniach średniej ruchomej. Możesz obliczyć średnią ruchu za pomocą dowolnej liczby wartości. Domyślnie program Excel stosuje trzy ostatnie wartości do obliczania średniej ruchomej. Aby określić, że do obliczania średniej ruchomej użyta jest inna liczba wartości, wprowadź tę wartość w polu tekstowym Interval. Powiedz Excel, gdzie umieścić średnie ruchome dane. Skorzystaj z pola tekstowego Zakres wyjściowy, aby zidentyfikować zakres arkuszy, na który chcesz umieścić średnie ruchome dane. W przykładowym arkuszu danych średnie ruchome zostały umieszczone w obszarze arkusza B2: B10. (Opcjonalnie) Określ, czy chcesz wykresu. Jeśli chcesz, aby wykres zawierający średnie ruchome informacje, zaznacz pole wyboru Wyjście wykresu. (Opcjonalnie) Wskaż, czy chcesz obliczyć standardowe informacje o błędach. Jeśli chcesz obliczyć błędy standardowe dla danych, zaznacz pole wyboru Standardowe błędy. Excel umieszcza standardowe wartości błędów obok wartości średniej ruchomej. (Standardowa informacja o błędzie trafia do C2: C10). Po zakończeniu określania, jakie średnie ruchome informacje mają być obliczane i gdzie chcesz ją umieścić, kliknij przycisk OK. Excel oblicza średnie ruchome informacje. Uwaga: jeśli program Excel doesn8217t ma wystarczające informacje do obliczenia średniej ruchomej dla standardowego błędu, umieszcza komunikat o błędzie w komórce. Możesz zobaczyć kilka komórek, które pokazują ten komunikat o błędzie jako wartość. Znajdowanie wartości średniej z Excels AVERAGE Funkcja Ted French ma ponad piętnaście lat doświadczenia w nauczaniu i pisaniu na temat programów arkusza kalkulacyjnego, takich jak Excel, Google Spreadsheets i Lotus 1-2-3. Więcej informacji Zaktualizowano 17 lipca 2018 r. Mierzenie średniej lub centralnej tendencji w programie Excel Z matematycznego punktu widzenia istnieje wiele sposobów pomiaru tendencji centralnej lub - jak powszechnie - średniej dla zbioru wartości. Metody te obejmują średnią arytmetyczną. mediana. i tryb. Najczęściej obliczaną miarą tendencji centralnej jest średnia arytmetyczna lub zwykła średnia i obliczana jest przez dodanie grupy liczb wraz, a następnie podzielenie ich przez liczbę tych liczb. Na przykład średnia 2, 3, 3, 5, 7 i 10 wynosi 30 podzielonych przez 6, czyli 5. Aby ułatwić pomiar tendencji centralnej, Excel ma wiele funkcji, które będą obliczać częstsze użycie średnie wartości. Są to: funkcja AVERAGE - znajduje średnią arytmetyczną listy numerów Funkcja MEDIAN - znajdzie średnią lub średnią wartość na liście numerów Funkcja MODE - określa tryb lub najczęściej występującą wartość z listy numerów ŚREDNI Składnia i argumenty funkcji Składnia funkcji odnosi się do układu funkcji i zawiera nazwę funkcji, wsporniki, separatory przecinków i argumenty. Składnia funkcji AVERAGE to: 61 ŚREDNI (Numer1, Numer2 .255) Numer1 - (wymagane) dane uśrednione przez funkcję Liczba2 do Liczba 255 - (opcjonalne) dodatkowe wartości danych, które należy uwzględnić w średniej. Maksymalna dozwolona liczba wpisów to 255. Ten argument może zawierać: Znajdowanie funkcji AVERAGE do wprowadzania funkcji i jej argumentów zawiera: Wpisanie całej funkcji, np. 61AVERAGE (C1: C7) do komórki arkusza roboczego Wprowadzanie funkcji i argumentów przy użyciu okna dialogowego funkcji Wprowadzanie funkcji i argumentów za pomocą skrótu funkcji Average of Excel. AVERAGE Skrót funkcji Excel zawiera skrót do wprowadzenia funkcji AVERAGE - czasami określanej jako autouzupełnianie ze względu na jej powiązanie z bardziej znaną funkcją AutoSum - umieszczoną na karcie Wstążka wstążki. Ikona na pasku narzędzi dla tych i kilku innych popularnych funkcji to litera grecka Sigma (). Domyślnie funkcja AutoSum jest wyświetlana obok ikony. Automatyczna część nazwy odnosi się do faktu, że po wprowadzeniu przy użyciu tej metody funkcja automatycznie wybiera, co uważa za zakres komórek, które mają być sumowane przez funkcję. Znajdowanie średniej z autouzupełnianiem Kliknij na komórkę C8 - miejsce, w którym wyświetlane są wyniki funkcji Jak pokazano na powyższym obrazie, tylko komórka C7 powinna być wybrana przez funkcję - z powodu faktu, że komórka C6 jest pusta Wybierz odpowiedni zakres dla funkcja C1 do C7 Naciśnij klawisz Enter na klawiaturze, aby zaakceptować funkcję Powinien pojawić się w komórce C8 odpowiedź 13.4. Przykład funkcji Excel AVERAGE Poniższe czynności opisują sposób wprowadzania funkcji AVERAGE pokazanej w wierszu czwartym w przykładzie na powyższym obrazie, używając skrótu do funkcji AVERAGE wspomnianej powyżej. Wprowadzanie funkcji AVERAGE Kliknij na komórkę D4 - miejsce, w którym będą wyświetlane wyniki formuły Kliknij kartę Domyślną wstążką Kliknij strzałkę w dół obok przycisku Automatyczna na wstążce, aby otworzyć listę rozwijaną Kliknij na słowo Średnia na liście, aby wprowadzić funkcję AVERAGE do komórki D4 Kliknij ikonę Funkcje na pasku narzędzi nad ikoną, aby otworzyć listę rozwijaną funkcji Wybierz Średnia z listy, aby umieścić pustą kopię w komórce D4 Domyślnie funkcja wybiera numery w komórce D4 Zmienia to, wyróżniając komórki A4 na C4, aby wprowadzić te odniesienia jako argumenty dla funkcji i nacisnąć klawisz Enter na klawiaturze Numer 10 powinien pojawić się w komórce D4. Jest to średnia trzech liczb - 4, 20 i 6 Po kliknięciu na komórkę A8 na pasku formuły nad arkuszem pojawia się pełna funkcja 61AVERAGE (A4: C4). Poszczególne komórki, a nie ciągły zakres, można dodawać jako argumenty, ale każda odwołanie do komórki musi być oddzielona przecinkiem. Pozycje tekstowe i komórki zawierające wartości typu Boolean (TRUE lub FALSE) i komórki puste są ignorowane przez funkcję, jak pokazano w wierszach 6, 8 i 9 powyżej. Po wprowadzeniu funkcji, jeśli zmiany są wprowadzane do danych w wybranych komórkach, funkcja domyślnie automatycznie przelicza, aby odzwierciedlić zmianę. Jak Autouzupełnianie Wybiera zakres argumentów Domyślny zakres zawiera tylko komórki zawierające numery, zakres wybranych numerów jest przerywany przez komórkę zawierającą tekst lub pustą komórkę. Funkcja AVERAGE jest przeznaczona do wprowadzania w dolnej części kolumny danych lub na prawym końcu wiersza danych. Najpierw wygląda na dane liczbowe powyżej, a potem na lewo. Ponieważ funkcja AVERAGE jest domyślnie zgadywana w zakresie wybranym dla argumentu Number, przed każdym naciśnięciem klawisza Enter na klawiaturze należy zawsze sprawdzić poprawność tego zaznaczenia. Puste komórki vs. zero Jeśli chodzi o znalezienie średnich wartości w programie Excel, istnieje różnica między pustymi lub pustymi komórkami a tymi, które zawierają wartość zerową. Puste komórki są ignorowane przez funkcję AVERAGE, która może być bardzo przydatna, ponieważ sprawia, że ​​znalezienie średniej dla nieciągłych komórek danych jest bardzo łatwe, jak pokazano w wierszu 6 powyżej. Komórki zawierające wartość zerową są jednak zawarte w średniej, jak pokazano w wierszu 7. Wyświetlanie Zera Domyślnie program Excel wyświetli zero w komórkach o wartości zerowej - na przykład wynik obliczeń, ale jeśli ta opcja jest wyłączona, komórki takie pozostają puste, ale nadal są uwzględnione w obliczeniach średnich. Aby wyłączyć tę opcję: Kliknij kartę Plik na wstążce, aby wyświetlić opcje menu plików Kliknij Opcje na liście, aby otworzyć okno dialogowe Opcje programu Excel, a następnie Kliknij kategorię Zaawansowane w lewym okienku okna dialogowego, aby zobacz dostępne opcje W prawym okienku w sekcji Opcje wyświetlania dla tego arkusza roboczego usuń zaznaczenie pola wyboru Pokaż zero w komórkach, które mają wartość zerową Aby wyznaczyć wartości zerowe (0) w komórkach, należy zaznaczyć zero Komórki, które mają wartość zerową, jest zaznaczone. Kontakt z informacjami Szukaj w witrynie Centrum wiedzy Przenoszenie wykresów Wykresy Zakresy ruchomości między kolejnymi podgrupami na wykresie indywidualnie-X (tj. różnica pomiędzy bieżącą obserwacją a obserwacją bezpośrednio poprzednią). gdzie m jest całkowitą liczbą podgrup objętych analizą, a MRj jest zakresem przenoszenia w podgrupie j. Uwaga: Jeśli ograniczenia dotyczące wykresu Indywidualnego-X są ustalone jako wartości stałe (na przykład gdy dane historyczne są używane do określania limitów kontroli), należy wyliczyć średni zakres przenoszenia (pręt MR) z tych wstępnie zdefiniowanych limitów kontrolnych . Zapewnia to, że wartości graniczne kontroli na wykresie Ruchome zakresy są takie same jak w tabeli Individual-X. W tym przypadku: gdzie d2 jest oparte na n2. UCL. LCL (górna i dolna granica kontroli), gdzie MR-bar jest średnią wykreślonej wartości zakresu ruchomego s, sigma-x jest to proces sigma. i d3 równa się 0.853. Uwagi: Niektórzy autorzy wolą to napisać: Od 1982: Nauka o sztuce poprawia Twoją jakość Quality America oferuje oprogramowanie do statystycznego sterowania procesem, a także materiały szkoleniowe dla Lean Six Sigma, Quality Management i SPC. Obejmuje podejście zorientowane na klienta i prowadzi wiele innowacji oprogramowania, stale poszukujących sposobów zapewnienia naszym klientom najlepszych i najbardziej przystępnych rozwiązań. Liderzy w swojej dziedzinie, Quality America dostarczają oprogramowania i szkoleń produktów i usług dziesiątkom tysięcy firm w ponad 25 krajach. Kopia prawa autorskiego 2017 Quality America Inc.